dinsdag 21 februari 2017

Wild


Nu ben ik niet iemand van de krachttermen,
ik vloek nooit en zelfs de bovenstaande zin,
zou ik nooit hardop uitspreken, daar ben ik veel te 
beleefd voor, terughoudend en ik zou nooit iemand
opzettelijk kwetsen, met welke woorden dan ook..
Ik zou niet veel verder komen dan; jee, wat vervelend
of misschien; och hemel en nu?
Maar toen ik deze quote las, moest ik er wel om lachen 
en wat zou het bevrijdend zijn om het eens te zeggen..
Tegen al die dagelijkse muizenissen in je hoofd,
de dingen die gebeuren in de wereld, het dagelijkse gedoe.
Ik kwam de quote tegen op het Instagram account
van de Wild woman sisterhood, echt een aanrader..
Hoewel ik helemaal geen 'wild woman' ben, integendeel,
maar soms voel ik het verlangen om er uit te breken,
onafhankelijk en vrij te zijn, me niets aan te trekken
van wat anderen zeggen, de boel de boel te
laten, mijn gebloemde koffer in te pakken en op
pad te gaan, de wijde wereld in..

Ik weet nu al dat ik dat nooit zou doen, de eerste 
gedachte die bij mij opkomt is al; maar waar zou
ik naar toe moeten, haha, dat is niet echt avontuurlijk.
Maar in gedachten zal ik het wel eens zeggen en als ik
het durf misschien wel een keer hardop ;-)

Ik wens je een fijne dag
-X-

6 opmerkingen:

  1. Alleen erover fantaseren om de boel de boel te laten en met jouw gebloemde koffertje op pad te gaan kan al fijn zijn.
    Als puber deed ik eens wat jij beschrijft. Na uren rondlopen, voelde ik me zo zielig, zo alleen en tja, waar loop je heen als je het vertrouwde verlaat. Ik heb een tijdje in een telefooncel zitten wachten (huilen) tot een familielid me met verbazing daar vond. Niemand verwachtte van mij dat ik de kuierlatten zou nemen (ikzelf ook niet).
    Het was heerlijk om weer gewoon thuis te zijn. Alles zag er daar opeens heel anders uit.
    Dus probeer het met jouw koffertje gewoon en misschien ontdek je weer de kleine, gewone zegeningen in jouw huis en jouw leven. Ik gun je dat echt.
    Kijk vandaag even naar het berichtje op mijn blog. Verrassing.

    Warme groetjes, Margaret

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Een fantastische uitspraak en je maakte er een prachtig beeld van. Thuis is de enige plek waar ik mij mezelf voel en ik hou niet zo van op weg gaan.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ken je de fuck it list, van Claudia de Breij? Uit haar boekje "neem een geit" geloof ik...ik vond het idee van die list erg bevrijdend ook ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. ik pakte recent de koffer in, een nieuw avontuur in een ander land tegemoet. Het verlangen is niet zozeer het uitbreken dan wel zo vrij mogelijk blijven van roestige gedachten.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Oh jee, ik ben niet zo'n durfal. Ben ook veel te bang dat ze me dan echt niet meer aardig vinden. Het wordt wel weer eens tijd om mijn koffertje te pakken. Dat dan weer wel! Fijne dag.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. De beleefde damesvariant is misschien: dat is dan jammer. Met rustige overtuiging uitgesproken, doet dat in de opvoeding wonderen.

    BeantwoordenVerwijderen

Met dank voor je reactie (thank you for your thoughts)